Балаларға арналған діни әңгімелер, ғибратнама

Бiр иманы берiк тақуа кiсi қажылық жасауға кетiп бара жатады. Ол жолда бiреудiң күресiнге өлген тауықтың етiн тастап кеткенiн көзi шалып қалады. Оның iзiнше әлгi тауықты сол жерден тауып алып, әкетiп бара жатқан қызды көредi. Қызды тоқтатып алады да:

- Мұның не? - деп сұрайды. Қыспаққа алған соң қысылып тұрған қыз, шынын айтады:

- Бiз жетiмдер едiк. Бiраз болды, ашпыз. Бiздiң бұл халiмiзден көршi-қолаңдарымыз бейхабар, - дейдi. Сонда әлгі кісі есептеп қараса, қажылыққа жұмсайтын қаражатқа деген мың динары бар екен. Одан қайтар жол шығынын өтейтiндей аз қаржы алып қалып, қалғанының бәрiн әлгi жетiмдерге бередi.

Заманында Атымтай жомарттың атағы әлемге таралыпты. Соған күйінген бір патша жендетін шақырып алып:

- Менің де қолым береген еді, бірақ атақ-абырой Атымтайда. Сондықтан сен оны өлтіріп, басын осында жеткізсең, алтын-күміспен жарылқаймын, - депті. Сонымен тәтті қиялы тамсандырған жендет елден-ел, жерден-жер қоймай дүниені кезеді. Арып-ашып келе жатқан оған бір күні иман жүзді бір жігіт ұшырасады.

- Алыстан жолаушылап келе жатқанға ұқсайсыз. Жүріңіз біздің үйге, қонақ болыңыз. Әл жинап, демалып, асықпай аттанарсыз, - деп қоярда-қоймай үйіне шақырып бәйек болады.

Бір қалада өте сараң адам өмір сүріпті. Ол екінші бір қалада сараңдықтың түбіне жеткен біреудің бар екенін естіп, содан өзінің сараңдығын қалай арттыруды үйрену үшін іздеп жолға шығады. Ол сараң мұны қуана қарсы алып:

- Жүр, онда базарға барып бір нәрсе сатып алайық, - дейді. Екеуі наубайшыға келіп:

- Жаңа піскен наның бар ма? - деп сұрайды.

- Әрине, мырзам. Өзі жаңа піскен, сары майдай жүп-жұмсақ, тәтті, - деп мақтайды.

Аллаһ Тағала жерге тауды қазық қылып жаратыпты. Мұны естіген періштелер Аллаһтан сұрайды:

- Таудан мықты нәрсе бар ма?

- Бар. Ол - темір. Темір тауды бұзады.

- Темірден де мықты нәрсе бар ма?

- Бар. Ол - от. От темірді балқытады.

- Оттан мықты зат та бола ма?

- Су бар. Су өтті өшіреді.

- Судан күшті нәрсе бар ма?

Салаба есімді сахабаның дү­ние-мүлік­ке, байлыққа құштарлығы ерекше болыпты. Күндіз-түні баюды армандаған ол ақыры Пай­ғамбарымызға (с.ғ.с.) келіп былай депті:

- О, Аллаһтың Елшісі! Мен үшін «бай болсын» деп Аллаһқа дұға еті­ңізші!

Пайғамбарымыз оған:

- Шүкірін өтей алатын аз малың шүкірін өтей алмайтын көп малдан артық емес пе? - деп қайтарып жібереді. Салаба екінші рет келеді. Бұл жолы Пайғамбар қабағын түйіп: